เนื้อเพลง หัดรัก โดย วุฒิ ป่าบอน

จะร้องไห้ฟูมฟายให้มันได้อะไร
เมื่อคนมันจะไปก็ปล่อยไปอย่าไปรั้ง
ถ้าคนมันหมดรักก็อย่าไปรักช่างมัน
หัดรักอย่ากลัวช้ำ เดี๋ยวมันก็ผ่านไป

ไม่ต้องเป็นร้องเป็นร่ำถ้าพบไอ้คนแบบนั้น
ก็แค่คนหมดรักกัน ก็ปล่อยมันทิ้งไป
ประสบการณ์มันสอน ยินยอมรับความเจ็บให้ได้
หัดรักอยากกลัวเสียใจ ร้องไห้ให้ตายก็ไม่เป็นผล

เมื่อคนเขาไม่รักก็อย่าไปรักเขา
เมื่อคนเขาไม่สนก็อย่าไปสนใจ
อย่าเก็บมันมาใส่ใจ เก็บน้ำตาไว้หาใหม่ดีหวา
ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์ หัวใจขื่นขมระทมอุรา
อกหักเป็นธรรมดา นี่คือปรัชญาของตือโป๊ยก่าย

ไม่ใช่หน้าเหมือนพ่อ ไม่ใช่หน้าเหมือนแม่ไม่ต้องสน
ต่อให้ร้องไห้จนน้ำตาล้น เขาคงไม่กลับคืนมา

จะร้องไห้ฟูมฟายให้มันได้อะไร
เมื่อคนมันจะไปก็ปล่อยไปอย่าไปรั้ง
ถ้าคนมันหมดรักก็อย่าไปรักช่างมัน
หัดรักอย่ากลัวช้ำ เดี๋ยวมันก็ผ่านไป

ไม่ใช่หน้าเหมือนพ่อ ไม่ใช่หน้าเหมือนแม่ไม่ต้องสน
ต่อให้ร้องไห้จนน้ำตาล้น เขาคงไม่กลับคืนมา

จะร้องไห้ฟูมฟายให้มันได้อะไร
เมื่อคนมันจะไปก็ปล่อยไปอย่าไปรั้ง
ถ้าคนมันหมดรักก็อย่าไปรักช่างมัน
หัดรักอย่ากลัวช้ำ เดี๋ยวมันก็ผ่านไป

ไม่ต้องเป็นร้องเป็นร่ำถ้าพบไอ้คนแบบนั้น
ก็แค่คนหมดรักกัน ก็ปล่อยมันทิ้งไป
ประสบการณ์มันสอน ยินยอมรับความเจ็บให้ได้
หัดรักอยากกลัวเสียใจ ร้องไห้ให้ตายก็ไม่เป็นผล

เมื่อคนเขาไม่รักก็อย่าไปรักเขา
เมื่อคนเขาไม่สนก็อย่าไปสนใจ
อย่าเก็บมันมาใส่ใจ เก็บน้ำตาไว้หาใหม่ดีหวา
ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์ หัวใจขื่นขมระทมอุรา
อกหักเป็นธรรมดา

จะร้องไห้ฟูมฟายให้มันได้อะไร
เมื่อคนมันจะไปก็ปล่อยไปอย่าไปรั้ง
ถ้าคนมันหมดรักก็อย่าไปรักช่างมัน
หัดรักอย่ากลัวช้ำ

จะร้องไห้ฟูมฟายให้มันได้อะไร
เมื่อคนมันจะไปก็ปล่อยไปอย่าไปรั้ง
ถ้าคนมันหมดรักก็อย่าไปรักช่างมัน
หัดรักอย่ากลัวช้ำ เดี๋ยวมันก็ผ่านไป

เดี๋ยวมันก็ผ่านไป เดี๋ยวมันก็ผ่านไป